Büşra YAŞLI
Çok düşünüyordum, mutluluk hakkında. Aklımda sürekli sorular dönüp dolaşıyordu sanki saklambaç oynuyorduk mutlulukla ne kadar bulmak isteyip etrafı arasam beynimin en ücra köşelerine baksam o yüzyıllardır aynı oyunu oynuyormuş gibi çıkmıyordu ortaya.
Sonra durdum.
Onu arayıp bulmaya çalışmaktan ve sürekli düşünüp durmaktan yorulmuştum. Gücüm tükenmişti dinozorlar misali… o yüzden durup öylesine yaşamaya karar vermiştim ama böylesi daha zor gelmeye başlamıştı. Gittikçe kendimden vazgeçiyordum farkında ola ola. Daha iyi bir hayat yaşarım, ben aramazsam o benim ayağıma gelir sanmıştım.
Yanılmışım.
Aslında sorun çok aramak veya bir anda durmak değilmiş. Sorun düzenli ilerleyebilmek, kendinin farkında olabilmekmiş. O zaman zaten mutluluğa ihtiyacın olmuyor senin. Çünkü mutluluk dediğimiz kavram bir yanılsamadan ibaret. Önemli olan kendini bulabilmek… Tabii şimdi de karşımıza sorular çıkıyor ‘Biz kendimizi nasıl bulacağız?’ gibi… o düzenli ilerleyebilmekten geçiyor işte. Mutluluğu ararken yaptığımız hataları kendimizi bulmaya çalışırken yapmayalım.
İnanmak ve güvenmekle birlikte düzenli bir şekilde ilerleyebilelim. Eh işte o zaman bizden çok yanılsamalı insan olmaz.