Psikolojik Danışman Numan ÇETİN
Hangi sınava hazırlanan öğrenci olursak olalım. Belki de en büyük sıkıntımız bir türlü çalışmaya motive olamamamız. Çalışmamız gerektiğinin farkındayız ama bizi harekete geçirecek gücü bir türlü hissedemiyoruz. Peki niye hissedemiyoruz bu gücü?
Bence bunun en büyük nedeni amaçsızlık ya da diğer bir ifadeyle amaçlarımızın çok fazla soyut olması. Üniversite kazanmak istiyorum diyoruz ama hangi üniversite, neredeki üniversite, hangi bölüm gibi bu soruların cevabını tam olarak cevaplamadan sadece üniversite kazanmak istiyorum diyoruz. Hedefimiz net değil ‘herhangi bir üniversite ya da herhangi bir bölüm olsun’ hedefi bizi motive etmez. Etse bile bu motivasyon balonun içindeki hava gibi kısa sürede kaybolup gidecektir. Detayları çok iyi belirlenmiş daha doğrusu rotası, nereye gideceği belirli, hangi zorlukları aşması gerektiği hesaplanmış bir geminin hedeflediği limana ulaşması takdir edersiniz ki daha kolay olacaktır. Özellikle burada vurgulamak istediğim nokta amaçlarımız ne kadar somut ve detaylı olursa bizi harekete geçiren güçte o kadar fazla olacaktır.
Diğer bir nokta ise limana giden yolda rotanın belirsiz ve tüm faktörlerin hesaplanmış olmaması. Liman bizim hedefimizi temsil ediyor. Geminin rotası ise çalışma planlarımızı. Çalışma planları hazırlarken düştüğümüz yanılgıların başında tüm durumları hesaplamadan uygulamaya koyulması bizim için çok zor planlar hazırlıyoruz. Kendini, en iyi sen tanırsın. Hangi derse ne kadar çalışması gerektiğinin insan az çok farkındadır. Ayrıca planlarda diğer bir ihmal edilen nokta ise dinlenme vakitlerinin ihmal edilmesi. Biz makine değiliz, dinlenmeye ihtiyacımız var. Ayrıca makinelerin bile çok çalıştığı zaman ısındığını düşünürsek beynimize hararet yaptırmayalım.
Son olarak şu konuya da değinmek istiyorum. Tüm bunları niçin yaptığımız çok önemli. Ne için çalışıyoruz, Kim için terimizi akıtıyoruz? Kim için sorusunun öncelikle cevabı kendimiz olmamız, bizi emin olun daha çok motive edecektir. Ondan sonra aileniz hatta tüm insanlık bile olabilir. Size küçük bir uygulama önermek istiyorum. Lütfen elinize bir kağıt alın ve kim ve ne için ders çalıştığınızı ya da çalışmanız gerektiğini yazın. Bu yazdığınız kağıdı çalışma masanızda görebileceğiniz bir yere koyun ve mümkünse günde en az bir defa okuyun. Bunun dışında hedeflediğiniz üniversitenin ya da olmak istediğiniz meslekten bir kişinin fotoğrafını da masanıza koyabilirsiniz. Tüm bunlar sizin üretkenliğinize kalmış. Önemli olan hedeflerimizin zihnimizde somutlaşması. Hedefler bu ve benzeri yollarla somutlaştığı zaman bize çalışmamız için gerekli gücü verecek ve bizi motive edecektir.
Haydi değerli arkadaşım! Rotanı belirle ve limana ulaşmak için yola çık. Tam yol ileri. Saygı ve sevgilerimle.
Hayatın bir sınav olduğunu düşünürsek ve hayatta bir çok sınava girdiğimizi göz önünde bulundurursak böyle bir kullanımın uygun olduğunu düşünüyorum. Bir psikolojik danışman da YGS lys ve KPSS sınavlarına giriyor empati yapması gayet dogal
Bir psikolojik danışman söze neden “Hangi sınava hazırlanan öğrenci olursak olalım” diye başlar. Yoksa bu bir empati midir?