Şafak YILDIRIM
“İnsan tek bir kere yok olur. İnsan tek bir kere yorulur. Ya var olur ya da yok olur.”
Sömestir tatilinin bitmesine yaklaşık olarak bir hafta gibi bir zaman kaldı. Ve yeni bir döneme, belki de yeni bir heyecana başlayacak kimileriniz. Peki ya hazır mısınız?
Bence değilsiniz. Şuan belki de televizyonda “İçeride” dizisini izleyip, annenizin getirdiği kurabiyeyi kıtlıyorsunuz. Memnun musunuz? Tabii ki de izleyin, ama içiniz rahat olsun, yapacaklarınızı yapın, ondan sonra izleyin. Ne demiş Puşkin “Önce çalışın sonra dinlenin.” Çokta basit bir söz aslında. Neden umursayalım dediğinizi duyar gibiyim dersem çok mu klişe olur? Olsun yine de öyle yapın.
Benden size ikinci döneme başlamadan önce birkaç tavsiye olacak.
*Sömestir tatili bitmeden son Pazar günü bol bol dinlenin. Hatta o gün sadece yatın.
*Başladığınızın ilk gününde kendinize bir kağıda hangi derslerden hangi konularda olduğunuzu yazın. Bu sizin olayı tümüyle kavrayabilmeniz için önemli.
*Bu dönem hangi konuları işleyeceğinizi de yukarıdaki yöntemle tasnif edin.
Bence daha ilk günlerden kendinizi yorun. Çünkü birçok insan tatile girince, kendini hiçbir sorumluluğun altına girmemiş gibi hisseder. Tamamen saçmalık. Buradan sadece genel sınavlar hakkında tavsiye veriyormuş gibi görünüyorum. Ama bu söylediğim tabii bir şekilde 9,10,11 ve 12. sınıfları da kapsıyor. Sanki ne kadar tatil yaptınız ki? Sadece 15 gün. Gevşemeyin hemen öyle. Daha akacak litrelerce teriniz, içilecek yağmur kadar kahveniz, sabahlayacağınız yüzlerce geceniz var.
Yorulmak asla sana göre değil arkadaşım. Zirveyi görünce nasıl da sevineceğini düşün. Nasıl da gururlu bakışların olacak o vakit. Sonra diyeceksin ki, “İYİKİ.”
Biraz kısa keseceğim kelâmımı. Öz bir şekilde anlattım diye düşünüyorum derdimi. Eğer anlatamamışsam, hemen sorunuzu aşağıya yazın.
Aynı zamanda e-posta: [email protected]
instagram: “safakyildirim.tr.gg” adresinden bana ulaşın ve takipte kalın. Haydi hoşçakalın..
Merhabalar hocam. Öncelikle ümitsizlik kafirlerini işidir, ümitsizlikten Rabbime sığınırım diyerek başlayayım.
Karamsarlaştım hocam, ümit her zaman vardır fakat o kadar karamsar davranıyorum ki bir türlü başlayamıyorum işime. Çalışamadım yeterince. Konularım eksik, soru çözme alışkanlığı edinemedim. Çalışkan bir geçmişim var hep alakadardım derslerimle,okulla. Şükür ki hiç teşekkür almadım ve lisemde gayet başarılı. Bu son sene bana bir şeyler oldu adeta. Şimdi var önümüzde bir aylık zaman.Ne yapmalıyım?
Boş biri değilim inanıyorum ama bir türlü kendimi bu nimeti kullanıp çalışamıyorum ya da devam edemiyorum. Yorumunuz benim için kıymetli. Selametle…
Sorularınız olursa aşağıdan cevaplayabilirim..