Şafak YILDIRIM
İnsanların tek derdi YGS olmuş. YGS olmazsa olamazsın bir şey. Mahvolursun, bitersin, ölürsün. Siz ne’siniz? Bir robot mu? Yoksa, sadece ebeveynlerinizi tatmin edecek kadar çalışayım, yüksek puan almazsam da olur düşüncesine sahip bir varlık mı? Yahut öleyim, sürüneyim, lakin başarımı sadece üç dakika takdir edecek olan arkadaşlarıma hava atayımcılardan mısınız? Bence siz ne’siniz biliyor musunuz?
.
.
.
“Siz bir insansınız” Hem de sapasağlam bir beyne sahip bir insansınız. YGS dediğimiz ucubevari şey, isterseniz diğer sene, hatta öbür sene tekrardan girebileceğiniz bir sınav. Kendinizi kandırmayı bırakın, bu sizin hayatınız, diğer sene bu sınava tekrar girebilirsiniz. Ama hayatınızı hele ki bu güzel yıllarınızı ruhunuzu yıpratmakla ertelemeyin. Çalışmayacak mıyız?
.
.
.
Tabii ki de çalışın. Ama lütfen kendinize eziyet etmeyin. Yeni şeyler mi öğrenmek istiyorsunuz? Çıkın dışarı! Gidin bir saraya, bakın etrafa, sorun, sorgulayın. Yeter ki merak edin. Siz beyninize ne kadar yüklenir, ne kadar hücum ederseniz, o sihirli, o mücevher ve tüm servetlerin daha da ötesinde olan ruhunuz ve beyin algoritmanız o kadar uçuruma yuvarlanan bir taş gibi adeta uçup gider.
.
.
.
Ve şimdi alın elinize bir kağıt ve bir de kalem. Sizi mutsuz eden her şeyi yazın ve yazdıklarınızı aklınızda tutun. Sonra da ya yakın, ya da vahşice yırtıp, parçalayıp tuvalete atın ve sifonu çekin* Çünkü; eğer gerçekten bir şey yapmak istiyorsanız ilk olarak kendinizden ve şu değerli ruhunuzdan başlayın!
*Bu bir terapi yöntemidir ve birçok uzman tarafından sınav stresiyle cebelleşen öğrencilere uygulanır.
NOT: SORULARINIZI CEVAPLAYABİLİRİM. İNSTAGRAM: safakyildirim.tr.gg
Ben muzuna kaldım bir sene de sınıf tekrarım var oldu mu size iki sene . Bu yıl evdeyim sabahtan akşama kadar evde geçen sene okul vardı en azından bu sene o da yok o kadar kötü bir durum ki bir daha evde kalmak istemiyorum . Sabahtan akşama kadar ygs olmazsa diye ağlıyorum . Denemelerim düşse umudumu yitiriyorum Bugün yaptığım deneme de hiç olmadığğım kadar düştüğümü gördüm YGS ye 73 gün var ve benm denemeler berbat yükselemiyorum bir türlü saatlerce ağladım neredeyse . Derdimi anlatmak için arkadaşımı aramak istedim . Arayamadım . Şuan çok kötü bir durumdayım ne yapmalıyım YGS olmazsa mahvolurum ölürüm biterim. Benim için YGS şart Hayattan tat almıyorum tek başıma dışarı çıkamıyorum istediğimi alamıyorum istediğim kişi ile görüşemiyorum ailemle sohbet edemiyorum. Beni hayata bağlayan tek şey YGS . Çünkü YGS olursa hayallerim gerçek olur mutlu olurum kendi ayaklarımın üzürinde durmak için en önemli adımı atmış olurum
Sistem ne olursa olsun ileri gören bir hedef koyan öğrenci şartlar ne olursa olsun başarabilir kendinizi sürekli motife edin hayal edin gideceğiniz üniversiteyi ha birde sosyal medyayı ya dondurun yada ara verin çevrenizdeki kişilerin sizi mutsuz etmesini sağlamayın dik durun hayalleriniz sadece bir tık ötede
YGS : Son 96 gün
şu türkiyedeki egitim sisteminin egitimden yetkili kisiler görevini dogrudüzgün yapamıyolar hadi bi sınav nedir 2 ye böl su sınavi teog mantıgı gibi bu egitim sisteminin karsisinda insanları robotlastırmaya calısan sistemi kınıyorum ve ben daha da buna karsı bişey demiyorum aslında söylenecek cok sey var ama….
katılıyorum…
Gelecek yazımda tam da Türk eğitim sistemini yazacağım. Takipte kalabilirsiniz. Bu arada ben de katılıyorum.. 🙂
Merhaba Ygs ye çalışıyorum özel dersler alıyorum. Fakat sürekli içimde bir korku Var ya yapamazsam diye. Bu sene herkes üzerime titredi fakat halen kendimden emin olamıyorum bildiklerimi unutuyorum soruları görünce. Bildiğim şeyleri bil yapamıyorum sizce ne yapmalıyım ?
Merhaba. Öncelikle bana kalırsa bunun en başında gelen sebep, ailenizin oluşturduğu güven ortamının yetersizliğinden kaynaklanıyor. Siz zaten bana bu yazıyı yazıyorsanız, arkadaşlarınızın bir tık daha ötesindesinizdir. Çünkü; genelde bana yazan kişiler, daha çalışmaya başlamamış ve yahut nasıl çalışacağına karar veremeyenlerdir. Ama siz tüm bunları halletmiş, olayın akışını kavramış bir birey olmuşsunuz. Sadece kafanızda bu basma kalıp bir yargı var. Onu kafanızdan atın. Bir düşünsenize “finish” bölgesindeki biri mi yoksa daha “start”taki biri mi daha avantajlıdır? Tabii ki finish bölgesindeki. Siz boşverin başkasının dediğini siz kendinize güvenmişsiniz ya, sırtınız yere gelmez 🙂
Ben mezuna kaldım bu yıl saglık meslek lisesi mezunuyum ve hedefim tıp cok istiyorum cok calısıyorum ama netlerim iistedigim gibi gelmiyor bazen cok strese giriyorum gercekci baktıgım zaman cok zor oldugunu görüyorum bu yıl olmazsa yine kalacagımıda biliyorum mezuna, ama korkularım var sanki daha cok psikolojik olarak catısıyorum yapacagıma inanıyorum lütfen yardımcı olursanız sevinirim.
Bu yolda yorulmak var. Ama hiçbir zaman yolun sonundaki mükâfatları görmezden gelmek de yok. Düşün, hayal et! İnan hedefine ulaştığında asla yorgunluğun aklına gelmeyecek. Sen sen ol, sadece hayal et ve hedef koy. Bu zorlu yolda inanıyorum, BAŞARACAKSIN…
Korkum yapamazsam bana tepkileri ne olacak. Hayalerime ulaşamaz sam. Kimler bana kızar. Bu kadar çalışıyorum peki kötü net yaparsam ve 1 senem var ygs için. Cevremedekiler ne kadar yaparsın deseler de olmayacak sanki. Bu sebepten ötürü hevesim yok çalışmaya. Ne yapmalıyım. Şimdiden teşekkür ederim
Korkum yapamazsam bana tepkileri ne olacak. Hayalerime ulaşamaz sam. Kimler bana kızar. Bu kadar çalışıyorum peki kötü net yaparsam ve 1 senem var ygs için. Cevremedekiler ne kadar yaparsın deseler de olmayacak sanki. Bu sebepten ötürü hevesim yok çalışmaya. Ne yapmalıyım. Şimdiden teşekkür ederim
Ama başlamadan bilemezsin ki çalışmayı, tatmadan bilemezsin ki hayatı. Ya da bir çikolatayı yemeden nasıl anlarsın kötü olduğunu. Başkalarının şikayetiyle mi? Hayır. Yapma ! Bunu kendine yapma! Şu aptal YGS’yi boşver. Her hafta 2 gün çalışsan bile yaparsın. Ama hayatını bir işe ve bir sorumluluğa sahip olduğunda da yarıda kesip gelip bana soramayacaksın. Sana ne derlerse desinler. Kızarlar mı? Hiç ama hiçbir şey sana senden daha yakın değil. Bunu unutma ha! Sen yaparsın. Sen yapacaksın.
Sorularınız olursa bu platformda cevaplayabilirim 🙂
mezunum ve ailemdeki bazı kişiler geçen yılki gibi davranmıyorlar bana. Arkadaşım da yok dogru dürüst.Herkes genel deneme çözerken ben bölüm denemesinde kaldım resmen.Ne yapacagımı bilmiyorum..
Mezun senesi sınava hazırlandığımız ikinci sene olduğu için ya da üçüncü dördüncü farketmez kısacası ilkinde başaramadığımızı gören insanlar diğer senelerde de bunu başaramayacağımızı düşünürler. Bu genel olarak herkesin ailesinde olur. Çok fazla kafana takmamaya, bunun üzerinde düşünmemeye çalış. Sen geçen sene bazı sebeplerden dolayı istediğin yeri kazanamadın ve hayallerin için tekrar deniyorsun bu taktir edilesi bir durum. Bunu şuan en iyi sen algılanabilirsin çevrendeki veya ailendeki diğer insanlar tam olarak bu psikolojiyi anlayamadıkları için davranışlarında bazı değişiklikler oluyor. Bu seni üzmesin. Arkadaşın olmaması da mezun senesinde başa gelen bir durum ama aslında baktığın zaman bu o kadar da kötü bir şey değil. Bu sene birçok şey katıyor insana, kendini tanıyorsun, kendini keşfediyorsun, arkadaşlarınla belki fazladan geçireceğin vakti kendine sınavına hobilerine ayırabiliyorsun. Bir de hala konularını yetiştirmeye çalışan insanlar var, senin şuan bölüm denemeleri çözmen de hiçbir sıkıntı yok bence. Genel denemeleri de ayda 4-5 kez (örnek veriyorum bunun sayısını kendin daha iyi belirlersin) çözersin ve sorun kalmaz. Bu şekilde bir cevap vermek istedim sana çünkü mezuna kalmanın psikolojisini biliyorum. Umarım işler senin için çok daha iyi gider ve mezuna kalmanın hakkını vermiş bir şekilde gönlündeki yerlere kavuşursun. Allah yardımcın olsun.
çok ama çok teşekkür ederim bu güzel düşüncelerin için.İnşallah başaracagım